W okresie okołoporodowym kobiety ciężarne mają zwiększone ryzyko anafilaksji:
- z powodu stosowania penicyliny i innych antybiotyków beta-laktamowych w prewencji zakażenia paciorkowcem typu B (GBS);
- w związku z ekspozycją na lateks, zwłaszcza podczas ciąży rozwiązywanej cięciem cesarskim.
Zasady profilaktyki GBS kobiet ciężarnych uczulonych na penicylinę:
- w przypadku uczulenia na penicylinę i braku anafilaksji na penicylinę w wywiadzie – w profilaktyce GBS należy w pierwszej kolejności podać ceafazolinę: 2 g w pierwszej dawce, a następnie 1 g co 8 godzin;
- w przypadku przebytej anafilaksji na penicylinę należy podać 900 mg klindamycyny co 8 godzin, a w przypadku oporności na klindamycynę – 1 g wankomycyny co 12 godzin.
Niskie ciśnienie tętnicze stanowi zagrożenie niedotlenieniem OUN płodu oraz rozwojem encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej. Minimalne ciśnienie tętnicze matki utrzymujące prawidłową perfuzję łożyska wynosi 90 mm Hg. Dlatego w trakcie leczenia anafilaksji, która wystąpiła u kobiety będącej w ciąży, należy pamiętać o:
- ułożeniu chorej na lewym boku (zabezpieczenie przed uciskiem żyły próżnej dolnej przez ciężarną macicę) z uniesionymi kończynami do góry;
- ciągłym monitorowaniu tętna płodu;
- przyspieszeniu decyzji o rozwiązaniu ciąży cięciem cesarskim.
Poza tym leczenie anafilaksji, która wystąpiła u kobiety ciężarnej, prowadzone jest według ogólnych zasad z zastrzeżeniem, że maksymalna, jednorazowa dawka adrenaliny podawanej domięśniowo dla kobiety ciężarnej nie powinna przekraczać 0,3 mg.
Źródło: Anafilaksja. Sytuacje szczególne Wybrane zagadnienia dla alergologów dr n. med. Łukasz Błażowski, prof. dr hab. n. med. Barbara Rogala, dr hab. n. med. Ewa Cichocka-Jarosz, prof. dr hab. n. med. Jerzy Kruszewski, prof. dr hab. n. med. Piotr Kuna, prof dr hab. n. med. Bolesław Samoliński
