Diagnostyka anafilaksji

A. Szczegółowy wywiad, w tym:

  • wywiad dotyczący zdarzenia anafilaksji: okoliczności wystąpienia objawów (wysiłek, pokarm, użądlenie, leki, kofaktory) i ich chronologia;
  • szczegółowa analiza dokumentacji medycznej z epizodu anafilaksji;
  • uzyskanie informacji na temat chorób współistniejących;
  • uzyskanie informacji o stosowanych lekach.

B. Potwierdzenie czynnika wywołującego (zgodnie z danymi z wywiadu):

  • testy skórne z alergenami inhalacyjnymi;
  • testy skórne z alergenami pokarmowymi;
  • testy prick-by-prick z natywnymi alergenami pokarmowymi;
  • testy skórne i śródskórne w razie podejrzenia alergii na leki;
  • testy skórne i śródskórne w razie podejrzenia alergii na jad owadów;
  • dostępne, celowane sIgE;
  • diagnostyka oparta na komponentach (ImmunoCap ISAC) w uzasadnionych przypadkach;
  • diagnostyka mastocytozy w uzasadnionych przypadkach (podstawowe stężenie tryptazy, biopsja szpiku, biopsja skóry, badanie mutacji c-kit);
  • test wysiłkowy;
  • testy prowokacji swoistej w wybranych przypadkach.

C. Potwierdzenie dostępnymi metodami diagnostycznymi, czy była to anafilaksja:

  • porównanie podstawowego stężenia tryptazy do jej stężenia w chwili epizodu;
  • ocena stężenia histaminy w surowicy lub N-metylohistaminy w moczu.

Źródło: Anafilaksja. Sytuacje szczególne Wybrane zagadnienia dla alergologów dr n. med. Łukasz Błażowski, prof. dr hab. n. med. Barbara Rogala, dr hab. n. med. Ewa Cichocka-Jarosz, prof. dr hab. n. med. Jerzy Kruszewski, prof. dr hab. n. med. Piotr Kuna, prof dr hab. n. med. Bolesław Samoliński

Pobierz opracowanie

Czytaj więcej